ಈ ಹುಡುಗೀರೇ ಹೀಗಾ ? ಅವರ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಸ್ನೇಹ ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಜಾಗವಿಲ್ಲವಾ !? ಅಥವಾ ಸ್ನೇಹ ಅವರಿಗೇ ಇಷ್ಟವಿರುವುದಿಲ್ಲವೋ ನಾತಿಳಿಯೆ. ನನ್ನ ಬಾಲ್ಯದ ಸ್ನೇಹಿತರೆಲ್ಲರೂ ಹೀಗೆ ಅನ್ನಿಸುತ್ತದೆ. ಅವರೆಲ್ಲರೂ ಆ ದಿನಗಳನ್ನು ಬಹುಷಃ ಮರೆತೇ ಬಿಟ್ಟಿರಬೇಕು ಅಥವಾ ನಂತರದ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಅವರಿಗೆ ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲವಾ ? ಅದೇನೋ ನಾ ತಿಳಿಯೆ. ಈ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಯುಗದಲ್ಲಿ ಅಪರಿಚಿತರೇ ಪರಿಚಿತರಾಗುವ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಪರಿಚಿತರನ್ನು ಹುಡುಕುವುದು ನನಗೂ ಕಷ್ಟವಾಯಿತು. ಅದೇನೇ ಆಗಲಿ, ಅವರಿಗೆ ನನ್ನ ಪರಿಚಯವಿಲ್ಲವೋ, ನನ್ನ ಪರಿಚಯದ ನೆನೆಪಿದೆಯೋ ನಾ ಅರಿಯೆ. ಈ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ನನಗೆ ತಿಳಿಯಲ್ಪಟ್ಟಂತೆ ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತೆಯೊಬ್ಬಳು ವಿವಾಹವಾಗುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ. ನನ್ನನ್ನು ವಿವಾಹಕ್ಕೆ ಆಮಂತ್ರಿಸದಿರುವುದಕ್ಕೆ ನನಗೇನೂ ಬೇಸರವಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಅವಳಿಗೆ ವಿವಾಹ ಶುಭ ಕೋರದಿದ್ದರೆ ಆ ಗೆಳೆತನ ಸಾರ್ಥಕವಾಗಲಾರದು. ಹಾಗಾಗಿ ಅವಳಿಗೆ ಶುಭಕೋರುತ್ತ ಈ ಗೀತೆಯನ್ನು ಉಡುಗೊರೆಯಾಗಿ ನೀಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ಹೇ ಗೆಳತೀ.., ನೀ ಮರೆತು ಹೋದೆಯಾ ನಮ್ಮ ಆ ದಿನದ ಸ್ನೇಹವಾ ಮಾತು ಮೌನವಾಯಿತು ನೆನಪು ನೀ ಅಳಿಸಿಬಿಟ್ಟೆಯಾ ಸ್ನೇಹ ನೆನಪಿಲ್ಲವೇ ನಿನಗೆ, ಈ ಸ್ನೇಹ ಭಾರವೇ ಮತ್ತೆ, ಅದೇಕೆ ನಾಚಿಕೆ ನಮ್ಮ ಈ ಸ್ನೇಹ ಬೆಸುಗೆಗೆ ಮನವು ನಲಿದಾಡಿತು ನಿನ್ನ ಆ ಸ್ನೇಹದ ನೆನಪಿಗೆ ಹೃದಯ ಶುಭ ಕೋರಿತು ಗೆಳತೀ, ಈ ನಿನ್ನ ಮದುವೆಗೆ ನಮ್ಮ ಸ್ನೇಹಕೋಸ
ತನ್ನ ನೆಲೆಯನ್ನೇ ಮಸಣ ಮಾಡಿಡುವುದು ತರವೇ ಹರನೇ?
ReplyDeletehttp://badari-poems.blogspot.in
ಬದ್ರಿನಾಥನು ಶಾಂತಿಯಿಂದ ಹರಸಿದರೆ,
Deleteಕೇದಾರನಾಥ ಕೋಪದಿ ಕುಣಿದಾಡಿದನು.
ಎಲ್ಲವೂ ಶಿವನಿಚ್ಚೆ!!!!